Eindelijk is het ervan gekomen en ben ik lid van een vakbond geworden. Hoewel ik wist dat het onverstandig was, vond ik zo'n lidmaatschap onnodig en te duur. Maar ja, in deze onzekere tijden moet je toch wat, al is het maar voor je gevoel.
Geleid door mijn kamergenoten is de keuze gevallen op de CNV. De CNV houdt van een persoonlijke benadering, dus je krijgt altijd een telefoontje van hen als je lid wilt worden - hoewel je alles al ingevuld hebt op het aanmeldingsformulier.
Ik kreeg mijn telefoontje gisteren. De meneer van de CNV was een heel aardige meneer. Geduldig controleerde hij met mij mijn gegevens en nog geduldiger legde hij alles aan mij uit, bijvoorbeeld dat je door het vakbondslidmaatschap ook automatisch een rechtsbijstandverzekering hebt en zo. Nu heb ik die al, maar het is nooit verkeerd om er twee te hebben, nietwaar? Hij vertelde dat je met allerlei vragen bij de CNV terecht kon en dat je nooit moet denken 'daar zullen ze wel niets aan kunnen doen'. Ik vroeg hem (een beetje gemeen, dat geef ik toe): 'Gaan jullie zelfs zo ver dat jullie mij antwoord gaan geven op de vraag waarom de bananen krom zijn?'
Hij zei dat ze daar niet direct antwoord op zouden weten, maar dat ze zeker hun best zouden doen om het op te zoeken.
Kijk, dat noem ik nog eens klantvriendelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten